email:
hasło:

zarejestruj się
wyloguj się

Do pana Profesora


Nie chciałem, jakoś tak już wyszło
Że Bóg mnie stworzył ateistą
A to jest grzechem w świecie naszym
Gorszym, niż niedawanie kasy
Wszakże ostatnio przyszła pora
Wpadł w ręce mi tekst Profesora
I ów dalejże tam nawracać
Analizować rdzeń Polaka
Nasi przodkowie to poganie
Niemal bydlęta (nic nie kłamię)
I chrzest ich tylko uczłowieczył
Czemuż się więc imali mieczy?
Czemu kraj cały w ogniu stanął?
Kazimierz tyły dał poganom
Któż potem zdrajcę się ośmiela
Nazwać mianem Odnowiciela?
Czemu walczyli i zginęli?
Bo poganami zostać chcieli!
O swą tożsamość! O tradycję!
Co zniszczyliście i niszczycie!
Jeżeli pan Profesor może
Bardzo bym prosił, Profesorze
Nie bluźnić przeciw krwi rozlanej!
Że się nie zwali Polakami?
Cóż stąd? Przodkowie to jedyni!
To nasze ojce - my ich syny
Jeżeli święte są bajania
Pastuchów z czasów panowania
Rzymian, to stokroć bardziej święta
Ich krew, na waszych przyschła rękach!
Może na darmo kopie kruszę
I wiele razy pod przymusem
Zmienimy jeszcze swe nazwanie
I za lat tysiąc swoje zdanie
Potomek nasz, Pana pokroju
Powie: na próżno szli do boju!
Próżno trzymali się polskości!
I plwając tak na nasze kości
Będzie je składał jak ofiary
Jakiejś następnej, nowej wiary
Zgroza mnie chwyta, gdy tak myślę
Ja bym mu rzekł, wszak my żyliśmy!
My dźwigaliśmy trud istnienia
A wiara? Raz jest, raz jej nie ma...
Może na próżno tak się rzucam
(Uraził Pan moje uczucia
Niereligijne, lecz słowiańskie)
Ja chcę przyrównać zdanie Pańskie
Lecz nie Osobę, broń mnie Boże!
(Ja wiem, w mych ustach śmieszne może)
Do tych, co kiedyś mogli przyznać
Że Kraj Rad jedną im ojczyzną
Bo nową wiarą był socjalizm
A że się przodki nie nazwali
Socjalistami... czy Pan słyszy
Myśl swoją? Wie, po co to piszę?
Jesteśmy, Profesorze drogi
Na końcu tysiącletniej drogi
Cofnijmy się więc dla porządku
O tysiąc lat – więc do początków
Trzeba rozebrać, stąd wynika
Co zyszcze Polska, co Watykan
Na tym "sojuszu", chrztem przezwanym
A raczej co już teraz mamy
Płacimy tedy tożsamością
Swoją pogańską, swą wolnością
Za kmiecą pracę, za krwawicę
Otrzymaliśmy obietnice
Za wszelkie płody naszej ziemi
Wiarę, której nie rozumiemy
W języku, który nam nieznany
Rzymski wilk polskie strzygł barany!
Pismo słowiańskie dał Metody
Lecz papież nie wyraził zgody
By tak pisano, ba! Zakazał!
Nie sojusz tronu i ołtarza
Prymat ołtarza i łaciny!
Dopiero protestanci pono
Złamali w Rzymie ułożoną
Zmowę zakazu naszej mowy
Bo tak się zwykle kończą zmowy
Stracił więc język i my sami
Byliśmy terroryzowani
Wykorzeniono nasze święta
Nikt już nic o nich nie pamięta
A co przyczyną jest, Polacy
Naszej obecnej sytuacji?
Małoż nam Słowian za sąsiadów?
Czemuż nie możem dojść do ładu?
Czemu? To nie zwykła inwidia
Przyczyną była, jest, religia
Ci prawosławni, ci husyci
Tamtych za gardło Węgier chwycił
Węgier-katolik, więc przyjaciel
Byleby tylko Rzym nie stracił
Unia polsko-litewska? Panie
Litwini nie są Słowianami!
Tą unię Rzym, jak sądzę, stworzył
Do wykonania nam przedłożył
Krew jagiellońska nie jest święta
Bo chociaż mało kto pamięta
Fryderyk Wielki z domu tegoż
Ale protestant! Siła złego
Być protestantem w oczach Rzymu
Znowuż religia! Opium gminu!
Niemcy? Wszak w zgodzie byśmy żyli
Lecz ich Prusacy zjednoczyli
Rosja? Przypomnieć się postaram
Kto rzekł, że tylko ruska wiara
Przeszkodą dla uspokojenia
(Jan Herburt – to dla przypomnienia)
Wiara i wiara! Zawsze jedno!
Interes Rzymu! Inne bledną!
Po lat tysiącu tej zabawy
Wciąż nie zdajemy sobie sprawy
Co już wiedziano, nie bez racji
Że chrzest to forma okupacji
Że Rzym to wampir, a my w skutek
Tego jesteśmy państwa trupem




Autor


2022-12-09 00:28:24.0

Pełna żalu, gniewu i smutku rymowanka. Wpadł mi w ręce artykuł uznanego i utytułowanego profesora (historyka), w którym dowodzi on, że nas przed chrztem Polski właściwie nie było. Ja staram się pamiętać o wszystkich Polakach, nawet tych, którzy, jak słusznie twierdzi Profesor, jeszcze się tak nie nazywali. Ale to nasi ludzie, nasi przodkowie. No i w tej rymowance jest refleksja, co będzie jeśli następny okupant też wychowa sobie profesorów, którzy to samo powiedzą o nas. Niech np. nową religią będzie europeizm - taki profesor w przyszłości powie być może, że my bezrozumnie trwaliśmy przy polskości, i nie nazywaliśmy się Europejczykami, tylko jakimiś Polakami.

Paweł